Geschiedenis van Scouting

Het begon allemaal aan het begin van deze eeuw met 1 man: Lord Baden-Powell. Op 22 februari 1857 wordt Robert Baden-Powell geboren. Hij is geen erg goede student want hij besteed zijn tijd liever aan andere dingen. Hij trekt er graag op uit, de bossen in, tot grote ergernis van zijn leraren. Na de middelbare school kiest hij voor het leger en dat blijkt een goede keuze te zijn. Hij maakt snel carrière en wordt uitgezonden naar India. Na vele omzwervingen komt hij uiteindelijk in Zuid-Afrika terecht. Ondertussen heeft hij een boek geschreven: ‘Aids to Scouting’ bestemd voor verkenners in het leger. Hij is nog in Zuid-Afrika als in 1899 de Boerenoorlog uitbreekt. Baden-Powell wordt belast met de verdediging van het grensplaatsje Mafeking. Als Mafeking eindelijk bevrijd wordt hebben de troepen van Baden-Powell een beleg van 7 maanden doorstaan. Baden-Powell keert terug naar Engeland als een held: ‘de held van Mafeking’. Tot zijn grote verbazing zijn jongens zijn boek, geschreven voor soldaten, gaan lezen en zij spelen een spel….. als B.P.-Scouts. Dit vindt Baden-Powell eigenlijk helemaal niet prettig. Hij vindt dat jongens jongensboeken moeten lezen. Daarom besluit hij ‘Aids to Scouting’ te herschrijven.

Maar eerst wil hij zijn ideeën testen. In augustus 1907 organiseert hij een proefkamp op Brownsea Island met 24 Londense jongens. Het kamp wordt een groot succes. Vlak daarna (1908) verschijnt zijn boek ‘Scouting for boys’ en het wordt een bestseller in Engeland. Scout-troepen rijzen als paddestoelen uit de grond. Kopieën van zijn boeken worden door jongens over de hele wereld gelezen. Ook in Nederland…

In 1910 installeerde Baden-Powell in Den-Haag de eerste Nederlandse verkenners. Rond deze tijd starten in Engeland ook de eerste meisjesgroepen: The Guides (padvindsters/gidsen in Nederland). Nu zijn er over de wereld 23.000.000 jongens en meisjes in meer dan 169 landen die het spel van verkennen spelen.

Geschiedenis van Scouting Stein

In 1932 werd in de St. Martinusparochie van Stein, in navolging van vele andere plaatsen, besloten een verkennerij op te richten. Dit idee was afkomstig van de toenmalige kapelaan Winter. De medeop­richters en tevens eerste leiders waren Harie Aarts, Willem Thewis­sen en Reinier Pepels.

De eerste bijeenkomst, de troepavond, was op 3 september, en vond plaats in de zaal van de toneelvereniging “Ons Genoegen” op het Wilhelminaplein. Op 17 september 1932 werd Harie Aarts tot hopman geinstalleerd, waarmee de oprichting van de St.Martinusgroep Stein een feit was.

De eerste geinstalleerde verkenner was Harie Visschers, die het later niet alleen bracht tot groepsleider, maar zelfs districtscom­missaris werd.

Na 3 jaar kreeg men de beschikking over een gebouw in de Steeg, gelegen bij het gebied Het Gruiske.

In dit HK “Op ‘t Gruiske” groeide de verkennerij van Stein uit tot een grote bloeiende jeugvereniging, met welpen en voortrekkers (1936), en rowans (1966).

In 1947 werd in Kerensheide door Tiny Janssen de gidsengroep “Maria Goretti” opgericht. In het begin vonden de gidsenbijeenkomsten plaats bij de familie Janssen thuis. Pas in 1950 kregen zij de beschikking over een eigen ruimte: De zolder van de jongensschool van Kerens­heide. op 18 november 1956 verhuisden ze vervolgens naar het nieuwe gidsenver­blijf “MAR-GO-KE“,dat gelegen was in de Stei­nerbos. Hier werd de groep in 1956 uitgebreid met kabouters.

Met de opening van trefcentrum Kerensheide vonden de gidsen hier weer nieuw onderdak tot 1972.

Vanaf dat moment werd er ook door hun gebruik gemaakt van het HK in de Steeg. Dat dit een positieve invloed had op de vereniging wordt in 1974 bewezen door de oprichting van de speltak sherpa’s. Nu kon het niet langer meer uitblijven en in 1975 was de fusie tussen gidsengroep “Maria Goretti” en verkenners­groep “St. Martinus” een feit: Scou­ting Stein werd en is een begrip binnen onze gemeente.

Het gebouw, dat door zijn ouderdom in slechte staat verkeerde, was nu ook nog veel te klein.

Op 19 november 1977 verhuisde Scouting Stein dan ook naar het nieuwe huidige HK “Op den Toebak” aan de Dieterenstraat. Hier groei­de de vereniging in korte tijd uit tot een club met meer dan 250 leden, waardoor het nieuwe gebouw alweer snel te klein werd.

Een noodzakelijk tijdelijk onderkomen voor de oudste speltakken werd gevonden in een houten noodgebouw, het “Hummelhonk“.

Daarnaast werd er in 1986 gestart met bevers, waardoor uitbreiding erg urgent werd.

Door de ingebruikname van de nieuwbouw op 29 september 1989 en de bouw van een nieuwe grote berging met garage in 1993 beschikt Scouting Stein over een HK, dat uitermate geschikt is om het Scoutingspel anno 2000 te spelen.

Een uitgebreid enthousiast stafteam en actief stichtingsbestuur staan daar garant voor!